Ζούγκλα και ανομία

του Δημήτρη Βάσσιου

 

Ότι οι εργασιακές σχέσεις στο Ελλαδιστάν αποτελούν πλέον καθεστώς ζούγκλας, γαλέρας, μεσαίωνα κλπ δεν είναι κάτι καινοφανές. Απροκάλυπτα καινοφανές είναι η υποκρισία των κυβερνήσεων που το νομιμοποιούν, το επιβάλλουν και το μονιμοποιούν ενώ ταυτόχρονα στοχοποιούν την Αριστερά για τη στήριξη "κέντρων ανομίας" και ως τέτοια ονοματίζουν τους αγώνες στη Β.Α. Χαλκιδική, στον Αλφειό, στα Πανεπιστήμια, τις "παράνομες και καταχρηστικές" απεργίες, τις καταλήψεις εγκαταλειμμένων κτιρίων.

Τεκμηριώνοντας ότι είναι και κερδοφόροι και αδίστακτοι έχουμε ασχοληθεί και στο παρελθόν με τους επιχειρηματίες-πρωταθλητές της εργασιακής ζούγκλας. Θυμίζουμε ότι πέρισι εν μέσω κρίσης η ACS παρουσίασε 2.949.000 ευρώ κέρδη προ φόρων και ότι το μεγάλο αφεντικό του ομίλου info-quest μιλώντας στους μετόχους έλεγε ότι το 2013 δεν αναμένει εντυπωσιακές διαφορές στο ύψος των πωλήσεων, αλλά με τη μείωση του κόστους προσδοκά σε μεγαλύτερη κερδοφορία.

Πώς όμως μια επιχείρηση μειώνει το κόστος όταν η συντριπτική πλειονότητα αυτών που κάνουν τη δουλειά της δεν έχει άμεση εργασιακή εξάρτηση από την ίδια;... Μα είναι απλό : η θεία... λάθος... η μαμά ACS ξέρει !!!

Ο συνεργάτης-πράκτορας που (παρά τις "φιλότιμες" προσπάθειές του) δεν καταφέρνει να μειώσει το δικό του κόστος ρίχνεται στον Καιάδα μαζί με τους εξαρτημένους απ' αυτόν εργασιακά. Τη μαμά ACS δεν την ενδιαφέρουν οι άμεσοι συνεργάτες της, ούτε (πολύ περισσότερο) οι έμμεσοι που κάνουν τη δουλειά της είτε ως διανομείς κάτω από επισφαλείς και ανασφαλείς συνθήκες, είτε ως μοντέλα που διακονούν τη φίρμα της.

Τη μαμά ACS την ενδιαφέρει μόνο ο (έμμεσος) πελάτης - αυτόν τον θεωρεί δικό της πελάτη - κι αυτόν θέλει να κρατήσει. Γνωστοποιεί λοιπόν στον "αγαπητό πελάτη"  δυο απλά πράγματα: 1. ότι στο εξής θα πληρώνει στα ταμεία της μαμάς ACS και 2. ότι "το κατάστημα της  ACS στην περιοχή" θα εξυπηρετεί-διακινεί χωρίς να εισπράττει.

Εννοείται ότι αδιαφορεί για το πώς το "κατάστημα" θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Όπως επίσης εννοείται ότι μιαν ωραία αυγουστιάτικη πρωία οι εργαζόμενοι στα καταστήματα της ACS του Αλίμου και της Γλυφάδας βρήκαν τις πόρτες κλειστές και έμειναν έκτοτε ορατοί απλήρωτοι κι αόρατοι απολυμένοι-άνεργοι.

Εννοείται ακόμη ότι στα ραντεβού της επιθεώρησης εργασίας δεν προσήλθαν οι άμεσοι εργοδότες τους.

Δεν προσήλθε όμως ούτε ο έμμεσος εργοδότης τους, αυτός που με χυδαίο τρόπο έπαιρνε το παραδάκι από τη δουλειά που έκαναν τα παιδιά με τα μηχανάκια.Κι όχι μόνο δεν προσήλθε, αλλά είναι και χαρακτηριστική η αναλγησία με την οποία αναφέρεται στους εργαζόμενους που διακινούσαν τα δέματα της μαμάς ACS "ότι δεν γνωρίζουμε τους ανωτέρω αναφερόμενους", λες και η διακίνηση γινόταν με περιστέρια...
Χαρακτηριστικός όμως είναι και ο τρόπος που η ACS αντιμετωπίζει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους (αυτούς που λησμονεί ο κ. Βρούτσης προκειμένου να "τσακίσει" τους κακούς εργοδότες) λέγοντας ότι η εταιρεία "δεν σχετίζεται με την εν λόγω υπόθεση"... Και βγάζει τη γλώσσα στους κρατούντες όταν ισχυρίζεται ότι "δεν λειτουργήσαμε ούτε λειτουργούμε σήμερα ούτε σχεδιάζουμε να λειτουργήσει υποκατάστημα της εταιρείας μας στην περιοχή των νοτίων προαστίων"... Λες και το νέο κατάστημά τους στην Αργυρούπολη ξεφύτρωσε από το πουθενά και αγχώνεται για την εύρεση πελατολογίου...

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η απόσταση ανάμεσα στο "κατάστημα" (όταν η απεύθυνση είναι προς τον πελάτη) και το "υποκατάστημα" (όταν η απεύθυνση γίνεται στην κρατική διοίκηση) είναι πολύ μικρότερη απ' αυτή που χωρίζει τον κόσμο της δουλειάς από τον υπόκοσμο των αφεντικών της ACS και των ομοίων τους. Το δυστύχημα για την κοινωνία είναι ότι αυτόν τον υπόκοσμο στηρίζει (και) η τωρινή κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που είναι αποκλειστικά υπεύθυνη και για την ασυλία, και για την ασυδοσία, και για την ανομία τέτοιων επιχειρηματιών-επενδυτών. Και είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που το κράτος απαντάει με καταστολή σε απλήρωτους κι απολυμένους καθιστώντας τους και δαρμένους.

Κι επειδή τέτοιες κυβερνήσεις σε τέτοιους επιχειρηματίες-επενδυτές επενδύουν για να "σώσουν την πατρίδα", καλό θα είναι να επέμβει άμεσα κάποιος τίμιος εισαγγελέας. Διαφορετικά δεν απέχουμε πολύ από το ανακράξει η κοινωνία "όχι άλλο σώσιμο" και να απονείμει η ίδια προς πάσα κατεύθυνση τη δικαιοσύνη... την (οδυνηρή) επαναστατική δικαιοσύνη !

Δείτε το και εδώ : 

http://odofragma-skas.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6984.html 

http://anemosantistasis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6157.html 

http://www.glyfadaweb.gr/2013/11/blog-post_6075.html

http://www.epikoinonia-arg.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9248%3A2013-11-24-23-08-48&catid=38%3A2013-10-30-12-33-22&Itemid=2

http://realdiafaneia.blogspot.gr/2013/11/blog-post_7814.html