Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Η νέα πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές είναι αδιαμφισβήτητα ένα ιστορικό γεγονός στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Με τις πρόσφατες ευρωεκλογές μπορούμε να πούμε ότι ουσιαστικά ολοκληρώθηκε ένας πρώτος κύκλος, αυτός δηλαδή που ξεκίνησε το 2012: «o ΣΥΡΙΖΑ του 27%». Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί «ταβάνι» για τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος της ριζοσπαστική Αριστεράς. Είναι το «εν δυνάμει κατώφλι» για μια νέα περίοδο που ανοίγει από τις ευρωεκλογές και μέχρι τις εθνικές εκλογές και αποτελεί τη βάση για τον δεύτερο κύκλο, αυτόν του «ΣΥΡΙΖΑ της αυτοδυναμίας».

Δύο ερωτήματα ανοίγονται: Πρώτα από όλα, «γιατί αυτοδυναμία» και δεύτερον, «εντάξει, αυτοδυναμία, αλλά πώς;»

Στο πρώτο ερώτημα η απάντηση δεν υποκρύπτει ούτε την «αλαζονεία του πρώτου» ούτε μία κακώς εννοούμενη αυτάρκεια. Ομως μια αριστερή κυβέρνηση, για να υλοποιήσει το πρόγραμμά της, είναι θεμιτό να επιδιώκει να είναι αυτοδύναμη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η συζήτηση περί των συμμαχιών κλείνει με την απάντηση «αυτοδυναμία». Ακόμα και μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να επιδιώξει ευρύτερες συμμαχίες –ακόμη και σε επιμέρους ζητήματα– στον βαθμό που αυτές ανταποκρίνονται σε προγραμματικές συμφωνίες.

Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι πιο κρίσιμη, γιατί ουσιαστικά απαντάει στο ερώτημα «με ποια στρατηγική ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αξιοποιήσει την παρακαταθήκη του πρώτου κύκλου». Και εδώ χρειάζεται ξεκάθαρη απάντηση, χωρίς αμφισημίες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύτηκε στο 27%, κρατώντας ως σταθερά το πολιτικό στίγμα, το ριζοσπαστικό του πρόγραμμα και τη συγκρουσιακή του ρητορική και πρακτική. Αυτό που μεταβλήθηκε ήταν η οικονομική και η κοινωνική κατάσταση, που συμπαρέσυρε και τις - επί δεκαετίες παγιωμένες - πολιτικές ταυτότητες στην ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες που βίωσαν την κρίση έκαναν τη δικιά τους θαρραλέα πολιτική υπέρβαση και εμπιστεύτηκαν ένα κόμμα που είχε λόγο και πρόγραμμα που ανταποκρίνονταν στις ανάγκες τους, αλλά και έναν πολιτικό αρχηγό που μπορούσε να τους εμπνεύσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετατοπίστηκε στο Κέντρο - παρά τις πολλαπλές παραινέσεις - και δικαιώθηκε.

Σήμερα, για να αξιοποιήσει το κατώφλι του 27%, επανέρχονται επιχειρήματα του τύπου ο ΣΥΡΙΖΑ, για να πείσει ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας, πρέπει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι, κάτι που να θυμίζει στους ψηφοφόρους που μετατοπίστηκαν τις πολιτικές τους ρίζες.

Αδυνατούν όμως να καταλάβουν οι θιασώτες των παραπάνω επιχειρημάτων ότι οι πολίτες δεν αναζητούν ένα νέο ΠΑΣΟΚ ούτε μια φυγή στο παρελθόν. Οι μισθωτοί, οι άνεργοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι αγρότες αποζητούν μια νέα προοπτική, με νέα υλικά. Μια φυγή προς το μέλλον. Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αλλάξει αυτό που είναι, αλλά να γίνει περισσότερο αυτό που στην πραγματικότητα είναι και τον οδήγησε στη νίκη. Αυτό αποτελεί και ένα συμπέρασμα από την εκλογική μάχη στον Δήμο της Αθήνας.

Η εμβάθυνση των κοινωνικών συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ με τα στρώματα που έχουν πληγεί από την κρίση είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Και αυτό, έχοντας στο μυαλό μας ότι μετά από τέσσερα χρόνια κρίσης, πολλοί που έχουν ζημιωθεί έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται την κρίση ως μια παγιωμένη νέα κατάσταση, κάτι που δημιουργεί δυσκολία, αφού αναιρεί τη γραμμική σχέση μεταξύ φτωχοποίησης – απόρριψης της σημερινής πολιτικής-ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απευθυνθεί και να πείσει και τα ευρέα στρώματα της κοινωνίας τα οποία συνειδητά επιλέγουν να απέχουν από τις εκλογές, μη βλέποντας σε αυτές τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί μια αλλαγή στη ζωή τους.

Για όλα τα παραπάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ένα πειστικό πρόγραμμα, εμπιστοσύνη στις κινηματικές διαδικασίες της κοινωνίας και προσήλωση στον ριζοσπαστισμό του. Η σχέση με τα κοινωνικά στρώματα χτίζεται μέσω της αδιαμεσολάβητης επαφής, μέσω της γείωσης με τα πραγματικά προβλήματα και μέσω της ικανότητας απάντησης στα παραπάνω με ειλικρίνεια και αξιοπιστία.

Οι όποιες πολιτικές συμμαχίες έπονται των κοινωνικών. Κρατώντας πάντα ότι στην πολιτική αριθμητική τέτοιες συμμαχίες δεν μεταφράζονται μόνο με πρόσθεση αλλά και με αφαίρεση.


*Επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο της Αθήνας

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου