σχολιάζει ο Δημήτρης Βάσσιος
Η μαεστρία, με την οποία αποψιλώθηκε σταδιακά από αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία που του προσέδιδαν τη μοναδικότητα στο είδος, είναι χαρακτηριστική του τρόπου με τον οποίο κινείται η ασυδοσία του κέρδους -ενδεχομένως και της διαφθοράς.
Όπως αναφέρει το neoclassicalgreece, "ήδη από το 2010 προχώρησαν στην καταστροφή της σοφίτας, των περίτεχνων σπάνιων στεγάστρων και γενικά των γοητευτικών στοιχείων του κτιρίου, πιθανότητα σκόπιμα, ώστε να υποβαθμιστεί η ομορφιά του και έτσι ευκολότερα να εγκριθεί και να περάσει απαρατήρητη μια κατεδάφιση".
Για την ιστορία σημειώνουμε ότι το 2013 ο τότε αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής κ. Πέτρος Καλαφάτης είχε κηρύξει διατηρητέο το κτίριο και αναμενόταν η κήρυξή του και από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Κανείς δεν περίμενε ότι μόλις ένα χρόνο μετά, το 2014, θα ερχόταν ο αναπληρωτής ΥΠΕΚΑ κ. Νίκος Ταγαράς ο οποίος ανακάλεσε τον χαρακτηρισμό ως διατηρητέου, χωρίς την παραμικρή αιτιολόγηση, ούτε ότι το κτίριο θα κατεδαφιζόταν εν έτει 2015 και ταυτόχρονα θα εκδιδόταν άδεια δόμησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου