το μανιφέστο του facebook

του Δημήτρη Βάσσιου

μια και βρεθήκαμε...
ας συνεννοηθούμε για δυο-τρία ζητηματάκια που τα έχω αφήσει να περάσουν έτσι, εδώ και πολύ καιρό κι έχουν καταντήσει φάντασμα που πλανιέται πάνω από τα κεφάλια μας !!!...

Ι. Παρακαλώ όσους έχουν κλειστό προφίλ και κάνουν αίτημα φιλίας
να φροντίσουν να στέλνουν ένα μηνυματάκι για να ξέρουμε κι εμείς τι παίζει...
Αποδοχές αιτημάτων στο σωρό... Τέλος !!!..

 ΙΙ. Όσοι παίζετε παιχνίδια εδώ μέσα...
πολύ καλά κάνετε, αν έτσι χαλαρώνετε ή νοσταλγείτε άλλες εποχές...
Μπορείτε όμως να μη τα στέλενετε σ' εμένα, καθώς ούτε χρόνο έχω, ούτε νοσταλγώ, ούτε - πολύ περισσότερο - μου αρέσουν τα παιχνίδια με άψυχα αντικείμενα !!!
Το ίδιο ισχύει και για οτιδήποτε - προκειμένου να το κατεβάσουμε - μας ζητάνε άδεια να χρησιμοποιούν και να αναρτούν οπουδήποτε τις δικές μας καταχωρήσεις, φωτογραφίες κλπ...


ΙΙΙ. Το νέο φβ έχει νέες παραμετροποιήσεις στους άλλοτε "φίλους"...
Στους "στενούς" καταχωρούμε αυτούς που έχουμε πιεί έστω μια φορά ένα ποτάκι παρεούλα...
εκτός αν τη ζωή μας την έχουμε τάξει μπροστά σε μια οθόνη και τα δάχτυλά μας να χαϊδεύουν ένα κουφάρι που λέγεται πληκτρολόγιο..

IV. και για να τελειώνουμε μ' αυτό το "μανιφέστο"...
Οι πλατωνικοί έρωτες είναι για την πρώτη εφηβεία !!!...
της δικής μας γενιάς, γιατί η τωρινή νέα γενιά το ξέρει ήδη από το Δημοτικό...

Μέρα που είναι σήμερα ας επικαιροποιήσουμε το παρόν μανιφέστο επειδή πολλά γράφονται και λέγονται για το θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου...
κι επειδή δεν συνηθίζω να γράφω με αφορμή απώλειες ανδρών τε και ανδρείων γυναικών...

1. Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για το έργο του, είναι από τους ελάχιστους που δεν "τα πήραν" από τα κρατικά ταμεία προκειμένου να παράγει τέχνη με αντίτιμο την υπογραφή του κάτω από διθύραμβους για μεγάλες ιδέες, ισχυρές ελλάδες, μεγάλους πρωθυπουργούς...
2. Είναι μεγάλη η μοναξιά της Ελλάδας, καθώς έχασε τον αξιότερο πρεσβευτή του ελάχιστου πολιτισμού που παράγεται πλέον στο υπό τροϊκανή αρμοστεία προτεκτοράτο της ξένης και ντόπιας παρασιτικής ολιγαρχίας του πλούτου και κάτω από τη μπότα μιας συγκυβέρνησης - γέννας των τραπεζών και των κερδοσκόπων...

Πέραν τούτων ας ορμήσουμε μπροστά χωρίς να περιμένουμε από άλλους να το κάνουν... Άλλωστε τώρα που βρήκαμε το τέλειο μπαράκι στην Πανόρμου, δεν έχουμε να χάσουμε ούτε τις αλυσσίδες μας, ούτε τα μπρασσελιέ μας...