Στις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε μια καθαρή νίκη με τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες. Κέρδισε τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας και πάλεψε στα ίσια για τον Δήμο της Αθήνας. Με το σπαθί του κέρδισε άλλη μία Περιφέρεια, και πάρα πολλούς δήμους στη Β' Αθηνών και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτό που δεν κατάφερε, είναι να πετύχει
ένα ποσοστό ανατροπής στις περιφερειακές εκλογές.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση πέτυχε δύο από τους στόχους της. Να χάσει με διαφορά θεωρητικά αναστρέψιμη και να αποφύγει την εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ. Με αυτά τα δεδομένα, και με τη βοήθεια των εξαιρετικά φιλικών καναλιών, κατάφερε να διαχειριστεί αξιοπρεπώς την ήττα της.

Από τον Μάιο του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επταπλασιάσει την εκλογική του δύναμη και δείχνει να τη σταθεροποιεί. Το 28% είναι άθλος, αλλά δεν συγκροτεί όρους καθαρής κοινωνικής πλειοψηφίας. Για να πετύχει τους στόχους του, είναι υποχρεωμένος να κάνει ένα δεύτερο ποσοτικό άλμα και αυτό μπορεί να το καταφέρει μόνο αντιμετωπίζοντας τις υποκειμενικές του αδυναμίες και βελτιώνοντας τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Και μιλώντας για υποκειμενικές αδυναμίες, ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει πολύ καλά τι ακριβώς πρέπει να διορθώσει. Το πρόβλημα είναι ότι για να το κάνει πρέπει να διαταράξει τις πολύπλοκες εσωτερικές του ισορροπίες.