γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος *
Πολλές φορές έχουμε πάει όλοι στο θέατρο, και αντί να ψυχαγωγηθούμε (και με τις δύο έννοιες του όρου) φεύγουμε απογοητευμένοι, έχοντας φάει κατάμουτρα μια άθλια, μια κακή παράσταση.
Προφανώς η επαγγελματική μου διαστροφή ευθύνεται για το γεγονός ότι εκλαμβάνω όλη αυτή την ιστορία των Μνημονίων ως μια κακοστημένη παράσταση με γελοίο κείμενο, φρικτό σκηνοθέτη και κάκιστους ηθοποιούς.
Προσπάθησαν είναι η αλήθεια, να περάσουν το έργο ως σουξέ, ως επιτυχία, ξεκινώντας με μια εντυπωσιακή έναρξη. Με φόντο τα νερά και τα υπέροχα σπίτια του Καστελόριζου, ο τότε πρωθυπουργός ΓΑΠ, σε ρόλο κομπέρ, μας έβαλε στην ουσία του έργου, ανακοινώνοντας μελοδραματικά, πως ό,τι θα δούμε (και θα πάθουμε) θα είναι για το καλό μας!
