Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Μικρά καλάθια για την άρση ασυλίας



του Δημήτρη Βάσσιου

Αν το τελευταίο διάστημα σιχάθηκα για τις κινητοποιήσεις των μπάτσων (και εννοώ εκείνους των ειδικών σωμάτων, αλλά και όσους δεν χάνουν ευκαιρία να εκδηλώσουν τα ρατσιστικά τους ένστικτα) , ακολούθησαν οι κινητοποιήσεις των δικαστικών και εισαγγελέων για να μου προκαλέσουν στομαχική διαταραχή...

Είναι ο κλάδος που κήρυσσε όλες τις απεργίες άλλων κλάδων «παράνομες και καταχρηστικές», όταν η πρόεδρος της ένωσής της «δικαιολογεί» τη δική τους απεργία ως ενός κλάδου περίπου αριστοκρατικού (συνέντευξη 22/10 στο «κόκκινο» στην εκπομπή του Μπάμπη Αγρολάμπου)…
Είναι ο κλάδος που εξαντλεί όλη την αυστηρότητα του νόμου δικάζoντας τον κάθε φουκαρά μικροπαραβάτη, όταν έχει την κύρια ευθύνη για τον ζόφο της ατιμωρησίας απέναντι σε κάθε μεγαλόσχημο…
Είναι ο κλάδος που ανέδειξε σε «πολιτικό κόμμα» μια εγκληματική οργάνωση, ενώ παράλληλα αφήνει να κυκλοφορούν ελεύθερα δια των αναβολών όλα τα υπόδικα νεοφασιστικά αποβράσματα…
Είναι ο κλάδος που απαιτεί σεβασμό για τις αποφάσεις του από τον πολίτη, όταν αυτός υφίσταται τα πάνδεινα από σωρεία αντισυνταγματικών νόμων...
Είναι ο κλάδος που όσο κανείς άλλος έχει μείνει στο απυρόβλητο για τη νομική, δικαιακή και ηθική στήριξη που παρέχει σε ένα καταφανώς σάπιο πολιτικό σύστημα...


Η άρση της βουλευτικής ασυλίας των θρασύδειλων εκπροσώπων μιας μερίδας είτε ανεγκέφαλων, είτε κουτοπόνηρων, είτε αντικοινωνικών (αλλά επίσης) θρασύδειλων ψηφοφόρων δεν πρέπει να εφησυχάσει  την κοινωνία. Καμιά  εγκληματική συμμορία δεν θα μπορούσε να είναι έξω από τη φυλακή αν δεν είχε κοινωνικό έρεισμα – κι αυτά τα καθάρματα δεν θα αλώνιζαν τώρα αν δεν υπήρχε αυτός ο ραγδαίος εκφασισμός της κοινωνίας . Επίσης ο δικονομικός δρόμος θα είναι μακρύς και αμφίβολος κι εμείς δεν πρέπει να επιτρέψουμε να είναι τίποτε από τα δύο ! Επειδή λοιπόν και το «φαινόμενο» είναι άκρως επικίνδυνο, και ο χρόνος δεν μας παίρνει, είναι καιρός να κάνουμε παρελθόν τις γκρίνιες και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις.


Δύο είναι τα μετερίζια των αριστερών, αλλά και του κάθε δημοκρατικού πολίτη, και των συλλογικοτήτων μας σε σχέση με το «φαινόμενο»:
1. Στην κατεύθυνση της κοινωνίας να ασχοληθούμε εντονότερα και μαζικότερα με τα προβλήματα κάθε γειτονιάς και κάθε χώρου. Κι αυτό - για κάθε αριστερό, για κάθε δημοκράτη, για κάθε πολίτη που θέλει να είναι χρήσιμος στην κοινωνία - σημαίνει δράση, δράση, δράση !!!
2. Στο επίπεδο των θεσμών και των μηχανισμών  τα κόμματα και οι οργανώσεις της Αριστεράς θα πρέπει να  εντείνουν τις προσπάθειες για άμεσο εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και άμεση και δίκαια απονομή της δικαιοσύνης – κι αυτό σημαίνει έλεγχος, προτάσεις, πίεση !!! Αλλά κι αυτό ακόμα, για τον καθένα από εμάς τους αριστερούς  και δημοκρατικούς πολίτες σημαίνει δράση, δράση, δράση !!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου