Ανατροπή και νίκη της Αριστεράς: Μονόδρομος για την κοινωνία και τη δημοκρατία

γράφει ο Δημήτρης Βάσσιος

Έτσι όπως διαμορφώθηκε το κλίμα με τα αποτελέσματα της 21ης Μαΐου και όπως καλλιεργείται από το σύστημα μεθοδικά, ο χρόνος για την Αριστερά δεν περισσεύει και τα περιθώρια για αστοχίες στενεύουν.

Η αποκάλυψη του Θ. Ρουσόπουλου ότι γνώριζαν πως η ΝΔ θα έπαιρνε πάνω από 36% αλλά δεν το πίστευαν δείχνει με τον πιο εμφαντικό τρόπο με πόσο βρώμικα χαρτιά παίζει τα ρέστα της η εγχώρια διαπλοκή και ότι δεν θα διστάσει να τα χρησιμοποιήσει και ενόψει της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης.

Όταν οι φτωχοί ψηφίζουν Μητσοτάκη, δεν φταίνε αυτοί αν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν τους έπεισε ότι μπορεί να βελτιώσει τη ζωή τους, καθώς η επικοινωνιακή πολιτική αναλώθηκε σε φανφαρώδεις πορείες προς το λαό με εκδηλώσεις λατρείας για τον "νάτος, νάτος ο πρωθυπουργός", εμφανίζοντας το αξιολογότερο πολιτικό κεφάλαιο της χώρας μας την τελευταία εικοσαετία, τον Αλέξη Τσίπρα, ως τοτέμ άλλων φυλών και εποχών.

Δεν μπορεί να είναι πολιτικός στόχος για το δεύτερο κόμμα η διεκδίκηση της "μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής κλπ παράταξης", η οποία σε καμιά περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, αλλά περιορίζει το εν δυνάμει εκλογικό ακροατήριο και ενισχύει το κλίμα απογοήτευσης και ηττοπάθειας.

Καταστροφική θα ήταν ακόμα και η συζήτηση που άρχισαν να κελαηδούν οι γαλιάντρες της κεντροαριστεράς (που δεν τους έχει βγει κανένα αφήγημα στο παρελθόν) για περαιτέρω προσέγγιση με το "αδελφικό" κόμμα της εκλογικής πελατείας, της ρεμούλας, της μίζας, της κοινωνικής χρεοκοπίας και των μνημονίων που συνεργάστηκε την πιο μαύρη περίοδο με τη δεξιά και την ακροδεξιά και εξακολουθεί να τροφοδοτεί τη χειρότερη Δεξιά της μεταπολίτευσης.

Η ανατροπή -με ταυτόχρονη ανάδειξη του σεβασμού στις διαφορετικές επιλογές που έκαναν οι πολίτες την περασμένη Κυριακή- του αποτελέσματος που καταγράφηκε είναι μονόδρομος για την Αριστερά, όσο κι αν αυτό δείχνει βερμπαλιστικό, αλλά -κυρίως- και το μοναδικό όφελος για την κοινωνία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πρωτοπόρο κόμμα της Ευρωπαϊκής Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχει αποδείξει ότι μπορεί να κερδίζει την εμπιστοσύνη ευρύτερων από τον στενό πυρήνα του δυνάμεων και να κατορθώνει το φαινομενικά ακατόρθωτο.

Μπορεί και τώρα, αρκεί έγκαιρα να δείξει ότι θέλει να επανέλθει στις αξίες που οδήγησαν στη δημιουργία του και στις κοινωνικές αναφορές που έχει εγγεγραμμένες στο DNA του.