του Δημήτρη Βάσσιου
Αν το τελευταίο διάστημα σιχάθηκα για τις κινητοποιήσεις των μπάτσων (και εννοώ εκείνους των ειδικών σωμάτων, αλλά και όσους δεν χάνουν ευκαιρία να εκδηλώσουν τα ρατσιστικά τους ένστικτα) , ακολούθησαν οι κινητοποιήσεις των δικαστικών και εισαγγελέων για να μου προκαλέσουν στομαχική διαταραχή...
Είναι ο κλάδος που κήρυσσε όλες τις απεργίες άλλων κλάδων «παράνομες και καταχρηστικές», όταν η πρόεδρος της ένωσής της «δικαιολογεί» τη δική τους απεργία ως ενός κλάδου περίπου αριστοκρατικού (συνέντευξη 22/10 στο «κόκκινο» στην εκπομπή του Μπάμπη Αγρολάμπου)…
Είναι ο κλάδος που εξαντλεί όλη την αυστηρότητα του νόμου δικάζoντας τον κάθε φουκαρά μικροπαραβάτη, όταν έχει την κύρια ευθύνη για τον ζόφο της ατιμωρησίας απέναντι σε κάθε μεγαλόσχημο…
Είναι ο κλάδος που ανέδειξε σε «πολιτικό κόμμα» μια εγκληματική οργάνωση, ενώ παράλληλα αφήνει να κυκλοφορούν ελεύθερα δια των αναβολών όλα τα υπόδικα νεοφασιστικά αποβράσματα…
Είναι ο κλάδος που απαιτεί σεβασμό για τις αποφάσεις του από τον πολίτη, όταν αυτός υφίσταται τα πάνδεινα από σωρεία αντισυνταγματικών νόμων...
Είναι ο κλάδος που όσο κανείς άλλος έχει μείνει στο απυρόβλητο για τη νομική, δικαιακή και ηθική στήριξη που παρέχει σε ένα καταφανώς σάπιο πολιτικό σύστημα...
