γράφει ο Λαοκράτης Βάσσης
Με όλους τους
δικαιολογημένους σκεπτικισμούς και
τις έντιμες αγωνίες τους, αρνούμενοι
όμως στην συντριπτική τους πλειοψηφία
την (εκ χτεσινών… συντρόφων!) εκτοξευόμενη
κατηγορία για «αυτομόληση» του Τσίπρα
στο μνημονιακό στρατόπεδο, οι απαιτητικοί
Συριζαίοι ψηφοφόροι οδηγούνται στην
κάλπη για να πουν δυο μεγάλα ΟΧΙ κι ένα
ακόμα πιο μεγάλο ΝΑΙ.
Θέλουν να πουν ΟΧΙ στο σχέδιο της «Αριστερής παρένθεσης», στο οποίο, μαζί με πολλά άλλα, ήταν ενταγμένος και ο διαπραγματευτικός κυνισμός των επικυρίαρχων «δανειστών» μας, όπως επισφραγίστηκε με τον οδυνηρό επίλογο του αδυσώπητου «δεκαεφτάωρου», την υπογραφή δηλαδή «τρίτου μνημονίου» απ’ τον Τσίπρα υπό την δαμόκλειο σπάθη της «άτακτης χρεοκοπίας» ή της «θηλειάς Σόϊμπλε».
Και θα πουν αυτό το ΟΧΙ αφενός γιατί η προοπτική της «παρένθεσης» προσβάλλει το αριστερό τους φιλότιμο και αφετέρου γιατί ξέρουν πως, αν πετύχει η «παρένθεση», θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες για να επανέλθει η Αριστερά ως πρωταγωνιστική δύναμη στο πολιτικό προσκήνιο.
Θέλουν να πουν ΟΧΙ στο σχέδιο της «Αριστερής παρένθεσης», στο οποίο, μαζί με πολλά άλλα, ήταν ενταγμένος και ο διαπραγματευτικός κυνισμός των επικυρίαρχων «δανειστών» μας, όπως επισφραγίστηκε με τον οδυνηρό επίλογο του αδυσώπητου «δεκαεφτάωρου», την υπογραφή δηλαδή «τρίτου μνημονίου» απ’ τον Τσίπρα υπό την δαμόκλειο σπάθη της «άτακτης χρεοκοπίας» ή της «θηλειάς Σόϊμπλε».
Και θα πουν αυτό το ΟΧΙ αφενός γιατί η προοπτική της «παρένθεσης» προσβάλλει το αριστερό τους φιλότιμο και αφετέρου γιατί ξέρουν πως, αν πετύχει η «παρένθεση», θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες για να επανέλθει η Αριστερά ως πρωταγωνιστική δύναμη στο πολιτικό προσκήνιο.