Η Ιστορία μας στήνει φάρσες, ας μη μας βγάλει και τη γλώσσα

γράφει ο Δημήτρης Βάσσιος

Στα 37 χρόνια στην Αριστερά αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για τη μεγαλύτερη φάρσα που μας έστησε η Ιστορία πριν 5 χρόνια, παρότι θεωρώ

πρωτεύουσα την τραγωδία που στήσανε στην ελληνική κοινωνία και την πατρίδα μας διεθνείς εταίροι και τοκογλύφοι σε αγαστή συνεργασία με τα ντόπια τσιράκια τους.

Γιατί μόνο ως φάρσα μπορώ να αντιληφθώ τον διαχωρισμό μνημόνιο - αντιμνημόνιο, όταν και ένα μικρό παιδί αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να υπάρχει καλό μνημόνιο και κακή συμφωνία. Και τώρα το βρίσκουμε μπροστά μας.

Προχθές λοιπόν, μετά από συνέλευση συλλογικότητας στο Ελληνικό, μαζί με άλλον σύντροφο δεχθήκαμε σφοδρή επίθεση "συντρόφου των συνελεύσεων" που μας αποκαλούσε "μνημονιακούς" και στην αθώα ερώτησή μου αν μας βρίζει απάντησε καταφατικά.

Δυο μέρες πριν, άλλος σύντροφος που βρεθήκαμε στις πλατείες με διέγραψε από φίλο του στο facebook γιατί δεν με έχει δει σε συνεδριάσεις της αριστερής πλατφόρμας, οπότε δεν με θεωρεί σύντροφο.

Οι δυο τους έχουν μια διαφορά: ο πρώτος δεν γνωρίζει την οσμή των χημικών και το κυνηγητό των δελτάδων μετά από 5 χρόνια μνημονίων, ο δεύτερος θεωρεί κριτήριο συντροφικότητας τη συνεύρεση στους τέσσερις τοίχους της φράξιας (sorry, της τάσης ήθελα να πω) που αυτός ανήκει.

Έχουν και ένα κοινό: είναι αποκλειστικοί κάτοχοι της μοναδικής αλήθειας.

Με αυτά θυμήθηκα ότι και παλαιότερα η Ιστορία μάς έστηνε φάρσες...

Αναλογίστηκα πχ ότι δεν πρόλαβα να μελετήσω τα άπαντα των Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν γιατί μου είχε φάει όλο το χρόνο να ψάχνω ποιοι είχαν την πλειοψηφία στη 12η Ολομέλεια του ΚΚΕ και άρα ποιοι δικαιούνται το λάβαρο με τα τρία τιμημένα γράμματα.

Υποθέτω ότι αντίστοιχα έπραξαν - έπαθαν και πολλοί σύντροφοι που ακόμα και τώρα σκέφτονται πώς έγινε και χάσανε από την Παπαρήγα στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Και στους μεν ανησυχούντες με τη 12η Ολομέλεια , και στους δε απορούντες με το 13ο Συνέδριο, την απάντηση την έδωσε η ίδια η Ιστορία.

Και την έδωσε με έναν "μικρό" και με μια ηγεσία "μικρών" που δεν είχαν ζήσει ούτε εμφύλιο, ούτε δικτατορία, ούτε διασπάσεις... που τράβηξαν μπροστά και σήμερα όχι μόνο η Παπαρήγα και οι διάδοχοι του Κύρκου, αλλά και όλο το σάπιο πολιτικό σύστημα του άλλοτε κραταιού δικομματισμού τρώνε τη σκόνη όλων μας... που τράβηξαν μπροστά και παρότι σ' αυτή εδώ τη μάχη ηττηθήκαμε, έκαναν άνω-κάτω την "ανίκητη" Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού κι αυτή είναι η παρακαταθήκη που αφήνουν ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η συνέχεια.

Αυτή η συνέχεια είναι που με κάνει να ανησυχώ...

Κυρίως γιατί φτάνουν στ΄αυτιά μου ότι τόσες νομαρχιακές επιτροπές ζητούν από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσουν το 3ο και "σκληρότερο" μνημόνιο ή ότι τόσοι σύντροφοι (η πλειοψηφία) της Κ.Ε. ζητούν τα ίδια.

Και είναι που μ' αυτά και μ' αυτά δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να μοιραστώ μαζί σας την τελευταία φάρσα που ήρθε στο μυαλό μου.

Αυτή που έπρεπε να προηγηθούν αλλεπάλληλες συνεδριάσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ και των οργάνων του τότε ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών και καταλήξαμε στον τραγέλαφο των έντεκα αρχηγών, για να λύσει το "γόρδιο δεσμό" μετά από ένα μήνα η ίδια η κοινωνία.

Όμως με αυτού του τύπου τις φάρσες είμαστε εμείς που ασχολούμαστε. Η κοινωνία έχει τους δικούς της κώδικες που προσεγγίζει τα πράγματα, βιώνει το δικό της ναυάγιο και δεν νοιάζεται για τα καπετανάτα του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι παρήγορο που, παρά τον ορυμαγδό, δεν έχει χάσει την ελπίδα της.

Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί όλοι μας -κυρίως οι βουλευτές και οι κεντρικοεπίτροποι- έχοντας και τα μάτια και το μυαλό -όχι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά- στην κοινωνία, γιατί γι αυτήν υπάρχουμε συλλογικά κι αυτή είναι που θα πληρώσει το μάρμαρο... όχι λόγω των μέτρων, αλλά επειδή εμείς θα της έχουμε καταστρέψει την ελπίδα.

Και είναι τότε που η Ιστορία δεν θα καταγράψει μόνο τη φάρσα, αλλά θα μας βγάλει και τη γλώσσα.

toideologio.gr

εδώ στο νότο